GÆLA

(gœla), d, [gala, gól; Ulf. gôljan = χαίρειν], to comfort, soothe, appease; verð ek mik gæla af grimmum hug, Skv. 3. 9; þat gælir mik, Band.; gæla gjöfum ok fagrmæli, MSS. 4. 6; eigi mun hann gæla mega með sáttar-boðum, Fms. x. 221; gæla grættan, Sl. 26, (better than gala.)